زندگی همین روزهاییست که منتظر گذشتنش هستیم

ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ مراكز درمان رواني ﺭﻓﺘﻢ ! ﺑﻴﺮﻭﻥ مركز ﻏُﻠﻐﻠﻪ ﺑﻮﺩ . ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮ ﺟﺎﯼ ﭘﺎﺭﮎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﯾﻘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﭼﻨﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﺴﺎﻓﺮﮐﺶ ﺳﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﻄﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﺍﺩﻧﺪ . دو نفر بدون ملاحظه جوكي زشت ﺭﺍ از موبايلشان براي هم ميخواندند و نعره زنان ميخنديدند . تعدادي ديگر مشغول چشم چراني نواميس هم بودند . ﻭﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﻁ ﺗﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ، ﺩﯾﺪﻡ ﺟﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﭘﺮﺩﺭﺧﺖ . ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺘﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻼﻗﺎﺕﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﻭﮔﻮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ . ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ با هم ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ . ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﻟﻪ ﺷﻮﺩ . ﺁﻣﺪ و ﺁﻫﺴﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮐﻒ ﺩﺳﺘﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﻭﺩ ! ﻭ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ... " ﺗﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ " ﺍﯾﻨﻮﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺁﻧﻮﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ... !؟ )) (حسین پناهی) زندگی همین روزهاییست که منتظر گذشتنش هستیم...

زنــــــــدگـــــي آرام است مثل آرامش یک خواب بلند زنــــــــدگـــــي شیرین است مثل شیرینی یک روز قشنگ زنــــــــدگـــــي رویاییست مثل رویای یک کودک ناز زنــــــــدگـــــي زیباست مثل زیبایی یک غنچه ی ناز زنــــــــدگـــــي تک تک این ساعتهاست زندگی چرخش این عقربه هاست زنــــــــدگـــــي راز دل مادر من زندگی پینه ی دست پدر است زنــــــــدگـــــي مثل زمان در گذر است زنــــــــدگـــــي آب روانی است روان می‌گذرد ... آنچه تقدیر من و توست همان می‌گذرد زندگی همین روزهاییست که منتظر گذشتنش هستیم...

عصر عصر تنهاییست،

نگاه که میکنی میبینی همه ترجیح می دهند صندلی جلوی تاکسی بنشینند،

همه تلاش میکنند آهنگهایشان را تنهایی گوش دهند،

هیچکسدوستی را برای همیشه اش نگاه نمیدارد چون اینجور چیزها تاریخ مصرفشان گذشته،

وسیله های آشپزخاه نیازی به مادر ندارند و دوربین های عکاسی نیازمند کسی نیست که بتواند بگوید :سه دو یک..

خودت نگاه کن میبینی سلفی ها و مونوپاد ها چقدر خوب تنهایی را حفاظت میکنندتا مجبور نشی از رهگذری در پارک خواهش کنی پرتره ی زیبایی از دوستیهایتان رسم کند و مجبور نشوی لبخندی از اجبار تحویلش دهی...

چون نه دوستی هست و نه رهگذری ، همه ی رهگذرها در حال چک کردن پیام هستند،

هرکدام از سرنشینان تاکسی آهنگی را به تنهایی گوش می دهند،

اگر خدایی ناکرده از روی اجبار سوالی از کسی پرسیدی حتما بابت خدشه دار شدن حریم وسیع تنهایی اش مفصل عذر بخواه ،

یادت باشد آن چند نفری که هنوز دورو برت هستند را نپرانی

زندگی همین روزهاییست که منتظر گذشتنش هستیم...